(راپیر یک شکاری رهگیر طراحی شده توسط نورث آمریکن بود که قرار بود
سرعتش به ۳ ماخ برسد و دارای رادار AN/ASG-18 و موشکه های AIM-47 فالکن میشد
یعنی سیستم کنترل آتشی مشابه YF-12 )با لغو برنامه XF-108 (حرف X اول به معنای آزمایش است)
که یک سری سیستم ها همانند موتور مشابه با والکایری داشت با لغو این برنامه هزینه والکایری بالا رفت و ضربه سنگینی به آن وارد شد
1950
و در دهه ۱۹۵۰ سلاح موثر ضد بمبر های استراتژیک توپ ها و جنگنده ها بودند که آن هم خیلی کارآمد نبودند
و در آن زمان پدافند موشکی موثری وجود نداشت
1959
ولی در سال ۱۹۵۹ ورق برگشت با ورود پدافند S-75 DVINA که در سیستم ناتو بنام SA-2 GUIDELINE شناخته میشود
شرایط تغییر کرد این پدافند در یکم ماه مه ۱۹۶۰ توانست یک فروند هواپیمای شناسایی بلند پرواز U2 به خلبانی سرهنگ گری پاورز را سرنگون کند
و به غرب ثابت کند که دیگر بمبر های استراتژیک کاملا هم در آسمان شوروی در امان نخواهند بود
با این اتفاق نظر سیاستمداران و ژنرال های آمریکایی به سمت بمبر هایی که در ارتفاع پایین نفوذ کنند تغییر کرد
دلیلش این بود که با توجه به اینکه زمین گرد است و سطح زمین قوس دارد
بنابراین رادار های زمین پایه ارتفاع پست را تا برد ۴۰ کیلومتری بیشتر نمیتوانند پوشش دهند
به علاوه در صورت وجود کوه و ناهمواری ها نقاط کور راداری به وجود می آید که برای خفای بمبر های ارتفاع پایین مناسب بود
درست است و والکایری قابلیت رسیدن به سرعت ۳ ماخ را داشت
ولی این تنها در ارتفاع بالا که اصطحکاک هوا کاهش میابد ممکن بود ولی در ارتفاع پایین سرعتش کمی کمتر از ۱ ماخ میشد که میشد
کمی بیشتر از سرعت B52 که با توجه به اینکه هزینه عملیاتب بسیار بالاتری نسبت به استراتوفورترس و همچنین دارای برد
و میزان حمل سلاح کمتری بود این مسئله به یک مشکل تبدیل شد و در نهایت پرزیدنت آیزنهاور که خود نظامی کارکشته بود
خواهان لغو طرح والکاری شد چون معتقد بود دوران بمبر ها به پایان دسیده و دوره زمانه موشک های بالستیک است
در این باره هم گفت :وقتی در عصر موشک درباره هواپیما صحبت میکنیم همانند این است که در دوره تفنگ درباره تیر و کمان صحبت کنیم !
1960
ولی با رسیدن انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۶۰ شرایط برای والکایری بهتر شد
جان اف کندی که سناتوری از ایالت مساچوست و نامزد انتخابات ریاست جمهوری از حزب دموکرات بود
جمهوری خواهان را در زمینه دفاعی ضعیف دیده و میگفت که باید طرح والکایری احیا شود
وی در انتخابات در کنار شرکت نورث آمریکن در سن دیگو رفت و گفت من از صمیم قلب از والکایری پشتیبانی خواهم کرد
و در سیاتل در کنار کمپانی بویینگ B52 را ستود و در فورت فورث ایالت تگزاس از B58 تعریف کرد
در نهایت با حمایت کندی از والکایری جمهور خواهان هم پشت والکایری در آمدند
و پرزیدنت آیزنهاور بودجه ای به آن تخصص داد و رقیب کندی یعنی فرماندار نیکسون که در کالیفرنیا وضعیت جالبی نداشت
1961
هم از والکایری حمایت کرد در نهایت کندی پیروز انتخابات شد و در ژانویه ۱۹۶۱ وارد کاخ سفید شد
و بعد دریافت که این قضیه که قدرت موشکی شوروی از آمریکا بهتر است و شکافی بین شوروی و آمریکا در این زمینه وجود دارد
توهمی بیش نیست بنابراین پرزیدنت کندی دیگر نیازی به والکایری ندید و وزیر دفاع رابرت مک نامرا هم موشک های بالستیک را ترجیه می داد
تنها در بین سردمداران کورتیس لمی رییس وقت نیروی هوایی طرفدار واکایری بود که او هم کار به جایی نبرد
در نهایت بعد از ۸۰۰ ملیون دلار خرج برای والکایری طرح لغو شده
و تعداد ساخت پیش نمونه ها از ۱۱ فروند به تنها ۲ فروند کاهش یافت
که اولین پیش نمونه در سال ۱۹۶۴ که AV1 نام داشت
(AIR VEHICLE ) از خط تولید در پالم دیل کالیفرنیا از خط تولید خارج شد
و بعد از آن هم پیش نمونه AV2 ساخته شد
هدف از ساختن این دو پیش نمونه آزمایشی تنها تحقیق آزمایش در زمینه آیرودینامیک و فراصوتی بود
و بجای ۴ خدمه که اول در نظر گرفته شده بود دارای دو خدمه بود
یعنی تنها دارای خلبان و کمک خلبان بود و ناوبر ومتصدی تسلیحات حذف شده بود بودند
پیش نمونه AV2 در سال ۱۹۶۶ به یک F104 برخورد کرد و نابود شد
و پیش نمونه اول هم در سال ۱۹۶۹ راهی موزه هوانوردی اوهایو شد و برای همیشه در آنجا آرام گرفت.
مشخصات فنی و طراح: