معرفی رشته هوافضا ،توانایی ها، بازار کار، درآمد و حقوق

مقدمه

شغل مهندسی هوافضا برای افرادی که به هواپیما و فضاپیماها علاقمند باشند مناسب است. 

این افراد باید در ریاضیات، فیزیک، فناوری اطلاعات و به خصوص زبان انگلیسی قوی باشند

 و محل کار این افراد ممکن است در دفتر کار یا در کارخانه باشد.

 امروزه کارهای طراحی، مدلسازی، آزمایش ها، ارزیابی و آموزش را با کمک برنامه ها 

و نرم افزارهای شبیه ساز کامپیوتری توسط این افراد بیشتر انجام می شود بیشتر در دفترها انجام می شود.

این رشته با طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره برها و غیره سر و کار دارد.

 همچنین طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، بدون موتور، عمود پرواز 

و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاه های فضایی و مسافرت در حیطه کار این افراد است. 

مهندسی هوافضا در ایران و سایر کشورها یکی از پیشروترین زمینه‌های پژوهشی است 

و بودجه‌های بسیار زیاد نظامی و غیرنظامی در این زمینه استفاده می شود.

مطالعات مهندس هوافضا فقط کارش طراحی هواپیما و وسایل پرنده نیست. 

این افراد همچنین در صنایع خودروسازی با استفاده از تونل باد و علم آئرودینامیک، خودروهای کم مصرف تری می‌سازند.

 فرایند سیستم‌های کنترل صنعتی نیز با فرایندهای طراحی کنترل در وسایل پرنده بر یک مبنا است

 و همچنین سازه اتومبیل و کشتی نقاط مشترک زیادی با سازه یک هواپیما دارد 

و توربین‌های گاز یک نیروگاه یا پالایشگاه مثل یک موتور جت طراحی می‌شوند.

 پس مهندس هوافضا در کنار شرکت‌های هوافضایی و ساخت ماهواره، در نیروگاهها، 

صنایع نفت و گاز، پالایشگاه ها، صنایع خودروسازی و فرودگاه ها هم می توانند کار کنند.

این افراد فناوری های جدیدی را برای استفاده در هوانوردی،‌ سیستم های دفاعی و اکتشافات فضائی ایجاد کرده اند

 و در حیطه طراحی ساختار، هدایت، ناوبری و مراقبت، تجهیز و ارتباطات و شیوه های تولید نیز دارای مهارت هستند.

طراحی  کامپیوتری،‌ روبات ها، لیزر و تجهیزات نوری الکترونیکی پیشرفته عضو لاینفک کار این افراد است 

و در هر جایی کار کنند امکان دارد در زمینه تولیدات هوافضا مثل حمل و نقل تجاری (هواپیماهای باری و مسافربری)، 

جت های جنگنده نظامی، هلیکوپترها، فضاپیماها و یا موشکها و راکتها هم مهارت بدست آورند. 

در بیشتر جاها از مهندس هوافضا در صنعت هوافضا استفاده می شود اما در بعضی جاها هم از این افراد در صنایع دیگر هم استفاده می شود.

توانایی‌های مورد نیاز یک مهندس هوافضا

کسی که در رشته مهندسی هوافضا تحصیل می‌کند باید به شخصی منظم باشد 

و دارای برنامه ریزی باشد زیرا از مطالبی که به این افراد ارائه می‌شود زیاد است

 و مطالعه کردن آنها بدون برنامه‌ریزی دقیق و منسجم ممکن نخواهد بود.

این افراد باید پایه ریاضی و فیزیک و شیمی قوی داشته باشند 

و همچنین باید درس زبان خارجه قوی باشد چون بیشتر درس‌های این رشته به زبان انگلیسی وابسته است.

دانشجوی هوافضا باید آمادگی کار در کارخانجات را داشته باشد، 

چون این رشته یک رشته فنی است و بیشتر کسانی که وارد رشته‌های فنی می‌شوند، 

باید آمادگی کار در کارخانجات را داشته باشند و باید قوی باشند و پشتکار داشته باشند.

هدف

هدف مهندسی هوافضا این است که کارشناسانی را برای صنعت هواپیما و هلیکوپتر سازی تربیت کنند 

که این افراد با مقدمات اصول مهندسی هوافضا آشنا باشند.

طول دوره کارشناسی 4 سال است که دانشجویان وظیفه دارند 3 واحد پروژه بگیرند 

و دو تابستان هم در دفترهای مهندسی صنایع کارآموزی کنند.

فارغ‌التحصیلان در زمینه محاسبات، طراحی، تحقیقات و ساخت صنایع مختلف هواپیمایی، 

هلیکوپترسازی، موشکی و صنایع دیگر مشغول خواهند شد.

  دروس عمومی، پایه، اصلی، تخصصی، کارگاهی و کارآموزی از دروس این دوره است و آیرودینامیک، 

سازه هوایی، مکانیک پرواز و جلوبرنده‌ها شامل این موارد هستند.

صنایع هوافضا در دنیا خیلی در زمینه های تحقسقاتی پیشرفته شده است

 و باعث رشد چشمگیر در بقیه علوم و مهندسی هم شده است.

 و مثلا طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، هواپیمای بدون موتور، هواپیمای عمود پرواز 

و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاه های فضایی، مسافرت به کرات دیگر

 و جنگ ستارگان باعث اختصاص بودجه قابل توجه و حساسیت این رشته شده است.

مبنای این رشته روی آیرودینامیک 1، جلوبرندگی 2، مکانیک پرواز 3 و سازه‌های هوافضایی قرار دارد.

 درس‌های‌ این‌ رشته‌ در طول‌ تحصیل

دروس‌ اصلی‌

نقشه‌کشی‌

استاتیک‌

مقدمه‌ای‌ بر مهندسی‌ هوا فضا

مکانیک‌ سیالات‌

ریاضی‌ مهندسی‌

دینامیک‌

ترمودینامیک‌

مبانی‌ برق‌

ارتعاشات‌

مقاومت‌ مصالح‌

کنترل‌ اتوماتیک‌

علم‌ مواد

انتقال‌ حرارت‌

آزمایشگاه‌ موتور انتقال‌

دروس‌ تخصصی‌

آیرودینامیک‌

مکانیک‌ پرواز

آزمایشگاه‌ آیرودینامیک‌

طراحی‌ هواپیما

تحلیل‌ سازه‌ها

اصول‌ جلوبرندگی‌

زبان‌ تخصصی‌

طراحی‌ سازه‌های‌ هوایی‌

پروژه‌.(درس‌های این رشته اغلب همراه با آزمایشگاه است).

مسئولیت ها و وظایف مهندس هوافضا

مهندس هوافضا در زمینه توسعه صنعت هوایی و تکنولوژی های مربوط به آن کار می کند.

 کار او منجر به طراحی، تولید و نگهداری وسایل زیر می شود:

    هواپیماها و هلیکوپترها

    فضا پیماها

    موشک ها و سلاح ها

    شبیه سازهای پرواز

    ابزار و قطعات پرواز

این افراد همچنین می توانند در زمینه تحقیق و توسعه، تست، تولید و نگهداری مشغول به کار شوند. 

وظایف مهندس هوافضا بسته به محل کار آنها متفاوت است ولی به طور کلی شامل موارد زیر می باشد:

توسعه سیستم های هواپیمایی مانند سیستم های ارتباطی و ابزارهای هوانوردی

تحقیق روی روش های نوین ساخت بخش های هواپیما مانند بدنه، بال، موتور و غیر با هدف مصرف بهینه سوخت

استفاده از نرم افزارهای طراحی کامپیوتری برای طراحی پروژه ها

انجام تست های مختلف زمینی و هوایی

جمع آوری و تحلیل داده های حاصل از تست ها

طراحی و نظارت بر فرآیند ساخت و نصب قطعات و هواپیماها

انجام و تایید پروژه ها مطابق با قوانین نظارتی موجود

نظارت بر فرودگاه ها و مراکز تعمیر و نگهداری هواپیماها

بررسی قسمت های آسیب دیده و ناقص برای شناسایی علت و پیدا کردن راه حل مناسب برای آن

تخمین هزینه های پروژه، حضور در جلسات، نوشتن گزارشات فنی و ارائه گزارش کار به مدیران و مشتریان

مهارت و توانمندی های مورد نیاز مهندس هوافضا

فارغ التحصیلان دانشگاهی این رشته خیلی زیاد شده اند اما کسی که مهارت لازم را داشته باشد 

محدود استو پس حتی با وجود بازار کار نامناسب در ایران، کسی که با مهارت و علاقمند باشد بیکار نمی ماند.

مهارت بالا در حل مساله

مهارت بالا در زمینه ریاضیات و فناوری اطلاعات

آشنایی با نرم افزارهای طراحی های کامپیوتری

دانش فنی عالی

توانایی برنامه ریزی، اولویت بندی و مدیریت پروژه

به روز بودن و آگاهی از جدید ترین پیشرفت ها

آگاهی کامل نسبت به قوانین نظارتی مهندسی

توانایی کار تیمی

توانایی خوب در تحلیل مسایل

آشنایی با زبان انگلیسی  

مهارت های مربوط به نرم افزارهای تخصصی مهندسی هوافضا

یکی از مهمترین ابزارهایی که به کمک مهندسی هوافضا میاید 

تا در جاهای مناسب شغل مناسبی را بگیرند تسلط بر نرم افزارهای تخصصی رشته شان است. 

اگر به آگهی های استخدام نگاه کنیم می‌فهمیم 

که خیلی از جاها برای استخدام این افراد تسلط بر نرم‌افزارهای این رشته را جز شرایط اصلی قرار داده اند.

 پس اگر میخواهید در این رشته سریع جذب بازار کار شوید و درامد خوبی داشته باشید

 به شما پیشنهاد می کنیم که نرم افزار های زیر را یاد بگیرید:

Catia:نرم‌افزار طراحی قطعات

Ansys:نرم‌افزاری برای تحلیل مهندسی قطعات در تحلیل‌های دینامیکی

Fluent :نرم‌افزار مدل کردن جریان سیال و انتقال حرارت در هندسه‌های پیچیده

ABAQUS :نرم افزاری برای تحلیل های المان محدود

 :XFLR5 نرم‌افزاری مفید برای آغاز یادگیری هوافضا

Unigraphics : نرم افزار مدل سازی و طراحی قطعات

Matlab : نرم‌افزاری برای نوشتن برنامه و محاسبات ریاضی در مهندسی

تحصیلات لازم برای ورود به شغل مهندسی هوافضا

علاقمندان رشته مهندسی هوافضا در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری می توانند ادامه تحصیل دهند

 و چون شباهت زیادی بین این رشته و مهندسی مکانیک است 

خیلی وقت ها مهندس هوافضا به جای مهندس مکانیک در بخش های مختلف صنعت مشغول به کار می شود 

و یا ممکن است برعکس این قضیه پیش آید.

بازار کار و فرصت های استخدامی مهندسی هوافضا

کسانی که از رشته مهندسی هوافضا فارغ التحصیل می‌شوند 

می‌توانند در صنعت طراحی و تولید هواپیما، موشک ها و سیستم های دفاعی ماهواره‌ها و این فضاپیماها مشغول کار شوند.

و در جاهایی که از وسایل پرنده استفاده می کنند، با سمت کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداری کار کنند.

همچنین می توانند در فرودگاه ها در قسمت تعمیر و نگهداری هواپیما 

و در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ افزارها یا بطور کلی تر روی آئرودینامیک خودروها، 

سازه های خودروسازی و تولید توربین های بخار برای تولید برق کار کنند.

مهندس هوافضا در ایران در شرکت های خصوصی کار سفارشی هم، مثل طراحی اولیه 

و مشاوره پروژه های دانشگاهی و اختراعی، ساخت پرنده های تصویر بردار اناجم می دهند.

شرکت ها و سازمان های مهمی که مهندسان هوافضا می توانند در آنها مشغول کار شوند:

  سازمان صنایع هوایی  (ساخت و تعمیرات اساسی انواع پرنده های نظامی و تجاری)

    شرکت صنایع هواپیماسازی ایران

    شرکت پنها (بزرگترین پشتیبان تعمیرات سنگین ناوگان بالگردهای کشور)

  صنایع هوایی قدس (طراحی، ساخت، ارائه‌ی خدمات بعد از فروش پهپادها و پرنده‌های بدون سرنشین، تولید 

و تعمیر انواع ملخ، چترهای نجات و چترهای فرود خودکار و غیر خودکار، طراحی و ساخت ایستگاه‌های کنترل زمینی (G.C.S)، 

سیستم‌های الکترونیک پروازی، تصویربرداری هوایی، هدف‌یابی، ردگیری و رهیابی اپتیکی، اویونیکی و غیره)

وضعیت استخدام شغل مهندسی هوافضا در برخی کشورهای جهان

استخدام مهندس هوافضا در امریکا بین سال های 2010 تا 2020، رشد5 درصدی میکند

 که این رشد برای همه مشاغل دیگر 14 درصد است.

درآمد و حقوق مهندس هوافضا

فارغ التحصیل رشته مهندسی هوافضا اگر در شرکتهای دولتی یا نظامی مشغول به کار شود 

حقوق و مزایای پرداخت دولتی و نظامی می باشد اما اگر تخصصش زیاد باشد 

می تواند حقوق بیشتری بگیرد و به صورت خاص تری با او قرارداد می‌بندند.

اما بطور کلی حقوق این افراد از مدل حقوقی مرسوم در آن صنعت تبعیت می کند.

 سمت هایی که این افراد در آن مشغول به کار می شوند شامل کارشناس فنی، 

کارشناس طراحی، سرپرست تولید، بازرس، مدیر اجرایی، مدیر پروژه است که یک مهندس هوافضا می تواند

 در هر یک از آنها استخدام شود و فعالیت کند. 

طبق آخرین آمار حقوق مهندس هوافضا میانگین بین 1100000 تومان تا 4500000 تومان است.

درآمد مهندس هوافضا در برخی از کشورهای جهان

درآمد سالیانه مهندس هوافضا در امریکا به طور میانگین 97.480 دلار 

(متوسط درآمد سالانه مهندسان 83.340 دلار و برای همه مشاغل33.840 دلار) در سال 2010  و در سال 2013، 102.100 دلار بوده است.

 و این حقوق در انگلستان برای افراد تازه کار سالانه 30 تا 37 هزار دلار،

 برای افراد باتجربه بین 42 تا60 هزار دلار و برای مهندسان ارشد بین 67 تا98 هزار دلار می باشد.

وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر

ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد این رشته در گرایش های «جلوبرندگی، مکانیک پرواز، سازه‌های هوایی، آیرودینامیک، هوافضا» وجو دارد.

رشته‌های مشابه و نزدیک به این رشته

این رشته قبلا از زیرشاخه‌های مهندسی مکانیک بوده است و به همین دلیل تعداد واحدهای مشترک زیادی با رشته مهندسی مکانیک دارد.

وضعیت نیاز کشور به این رشته در حال حاضر

این رشته سرمایه‌گذاری زیادی نیاز دارد و از بقیه رشته های موجود در صنعت بیشتر تحت تاثیر وضعیت اقتصادی کشور است.

 یعنی اگر رشد اقتصادی خوب باشد مایه‌گذاری در این بخش بیشتر می‌باشد و برعکس. 

در ایران به ساخت هواپیما بخاطر سرمایه‌گذاری نکردن در این زمینه توجه زیادی نمی‌شود 

ولی باز هم فارغ‌التحصیلان این رشته می‌توانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداری هوایی 

و همچنین در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ‌افزارها کار کنند.

شخصیت های مناسب شغل مهندسی هوافضا

برای اینکه فردی در یک شغل خاص مشغول به کار شود باید ویژگی‌های شخصیتی آن فرد به شغل مربوطه بخورد 

زیرا اگر روحیه و شخصیت آن فرد مورد نظر ارتباط نداشته باشد 

حتی در صورت خوب بودن کار ممکن است موفقیتی در کار نباشد

 زیرا هر شغلی تیپ شخصیتی خاص خودش را می پذیرد و باید روحیه فرد برای انتخاب رشته در نظر گرفته شود.

معرفی جذاب انواع فریم های کواد کوپتر

در این مقاله قصد داریم تا شما را با انواع فریم و بدنه های مورد استفاده در کواد کوپتر سایز کوچک و سایر کواد کوپتر ها آشنا کرده 

و در مورد تاثیر انتخاب فریم مناسب بر عملکرد و پرواز کواد کوپتر و متریال ها سایر پارامتر های مهم نظیر متریال فیبر کربن و … صحبت کنیم.

در ادامه نیز در مورد انتخاب بهترین و مناسب ترین فریم بحث خواهیم کرد.

منظور از فریم در کواد کوپتر ها چیست؟

فریم (FARME ) و یا بدنه به ساختار اصلی در کواد کوپتر گفته می شود که تمام  قطعات و موتور ها بر روی آن نصب می شوند.

بدنه کواد کوپتر ها بسته به نوع طراحی از قسمت های مختلفی تشکیل شده اند . 

برخی از این فریم ها به صورت یکپارچه ساخته شده و برخی نیز دارای قسمت های مختلفی هستند که به یکدیگر متصل شده اند.

شکل زیر نیز بیانگر قسمت های اصلی یک بدنه استاندارد کواد کوپتر است .

بهترین و مناسب ترین فریم برای کواد کوپتر های سایزکوچک ( Mini Quad )

هر فریم دارای مشخصات و ویژگی های خاصی است. 

برای انتخاب مناسب ترین فریم برای کواد کوپتر های سایز کوچک و سایر کواد کوپتر ها می بایست

 ابتدا تمام پارامتر های مهم در انتخاب فریم را شناخته و سپس بسته به نوع نیاز و ویژگی های که لازم داریم دست به انتخاب بزنیم.

همانطور که می دانید به صورت کلی کواد کوپتر شما باید دارای کمترین وزن با بیشترین مقاومت باشد.

 از طرف دیگر نوع طراحی فریم و جنس انتخاب شده برای ساخت فریم نیز در استحکام و وزن کواد کوپتر تاثیر بسزایی دارد.

 فریم های سنگین تر کواد کوپتر ، مقاوم تر بوده و ثبات بیشتری را در طول پرواز ها و در برابر نیرو های خارجی نظیر باد خواهند داشت 

که به معنی کاهش احتمال سقوط و کرش است و از طرفی نیاز به باتری وموتور بزرگ تری برای حرکت هستند

 و ممکن است سرعت و یا عکس العمل کمتری را به نسبت فریم های کوچکتر داشته باشد 

که این تعریف نیز به معنی تایم پروازی کمتر به دلیل وزن بیشتر و موتور های قوی تر است. 

همچنین ممکن است انتخاب این گونه فریم ها هزینه بیشتری نیز برای ساخت و یا خرید آن ها نیاز داشته باشد.

از طرفی فریم های سبک تر سرعت و عکس العمل بالاتری نسبت به فریم های سنگین دارند

 اما  ثبات کمتری را نیز در هوا در برابر نیرو های خارجی خواهند داشت.

یکی دیگر از پارامتر های مهم قیمت تمام شده هر فریم برای شما است. 

شما با توجه به نوع نیاز و بودجه خود می توانید اقدام به خرید و ساخت فریم کنید. 

نوع طراحی ، متریال و مواد ساخت فریم و وزن فریم از عوامل دخیل تر قیمت تمام شده فریم برای شما هستند

 که در ادامه به بررسی هر کدام از این عوامل و تاثیر آن ها بر عملکرد و قیمت تمام شده کواد کوپتر توضیح کامل تری را خواهیم داد.

تا این قسمت فهمیدیم که فریم و بدنه کواد کوپتر صرفا چند قطعه صفحه کربنی ساده که به یکدیگر متصل شده اند نیست

 و نقش بسیار زیادی در عملکرد و بازدهی کواد کوپتر دارد که خود نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد.

 از گذشته تا به امروز طراحان ، مهندسان ، دوست داران صنعت FPV و مسابقات سرعت انواع مختلفی از فریم ها را طراحی و ساخته اند

 که روز به روز پیشرفته تر و با قبلیت ها و ویژگی های  بیشتری عرضه شده است و این فریم ها همچنان نیز در حال توسعه و پیشرفت هستند.

متریال ها و جنس مواد به کار رفته در ساخت فریم کواد کوپتر ها

یکی از عوامل موثر در ساخت فریم ها جنس مواد به کار رفته در آن ها است. 

فریم ها از گذشته تا به امروز با متریال ها و مواد مختلفی نظیر چوب ، آلومینیوم ، فیبر کربن ، تکنولوژی چاپ سه بعدی ،

 استفاده از تکنولوژی تزریق پلاستیک و … ساخته شده اند

 که در این میان صفحات فیبر کربن به عنوان محبوب ترین متریال در ساخت فریم ها به شمار می روند.

دلیل این محبوبیت را می توان در ویژگی های منحصر به فرد موجود در این کامپوزیت جستجو کرد.

 فیبر کربن که عموما از تلفیق چند ماده مانند اپوکسی والیاف پلاستیکی ساخته میشود 

دارای خواص فیزیکی متحیر کننده ای است که در زیر به بررسی آن ها می پردازیم:

• وزن کم و سبک بودن : فیبر کربن در مقایسه با سایر متریال های موجود چگالی بسیار کمتری دارد

          که با وزن کمتر ، سرعت و عکس العمل بیشتری را در اختیار شما قرار می دهد.

• استحکام بالا : فیبر کربن استحکام بالایی نسبت به وزن خود در بین سایرمتریال های موجود دارد.
• سفتی ( STIFFNESS ) : سفتی پارامتر مهمی در انتخاب متریال است که فیبر کربن سفتی قابل قبولی را دارد.

علاوه بر مزیت ها و برتری های فیبر کربن ، این متریال مانند تمام متریال ها و مواد دیگر دارای معایبی نیز هست از جمله :

• فیبر کربن رسانای الکتریسیته است و این ویژگی ممکن است برای شما مشکل ساز شود. 

         برای مثال در صورت اتصال یکی از سیم های باتری و یا منبع تغذیه شما با بدنه تماس داشته باشد 

• باعث اتصال کوتاه در بدنه و قطعات موجود خواهد شد.پس در هنگام استفاده از این متریال مراقب سیم کشی ها و اتصالات خود باشید.

       بر خلاف رسانای الکتریسیته بودن فیبر کربن از عبور فرکانس ها از خود جلوگیری کرده و شما نیاز دارید

          تا حتما آنتن های خود را جایی در بیرون بدنه تعبیه کنید.

اتصال سروو به فلایت کنترل و انجام تنظیمات با Mission Planner

هواپیما های مدل و مولتی روتور ها می توانند از سروو ها برای هر منظور استفاده کنند ،

 از جمله : دکمه شاتر دوربین ، باز کردن چتر نجات یا رها کردن اشیاء .

این سروو ( سروو ها ) را خلبان می تواند مستقیما از طریق سوئیچ فرستنده 

یا از طریق دستورات ارسال شده از ایستگاه زمینی یا به عنوان بخشی از مأموریت ، کنترل کند .

اتصال سروو به فلایت کنترل پیکس هاوک

در صورت استفاده از مولتی روتور ، سروو را به خروجی AUX OUT 1 تا 4 وصل کنید .
از اتصال به خروجی های اصلی 1 تا 8 اجتناب شود زیرا این بروزرسانی ها در 400 هرتز انجام می شود .

اگر از هواپیما یا ماشین کنترلی استفاده می کنید که همه پین ها در 50hz به روز می شود ، 

از پین های استفاده نشده ی MAIN OUT یا AUX OUT 1 تا 4 می توانید استفاده کنید .

AUX OUT 5 و 6 به طور پیش فرض قابل استفاده نیست زیرا به عنوان رله قرار داده شده اند .
با تنظیم پارامتر BRD_PWM_COUNT روی 6 و تنظیم RELAY_PIN و RELAY_PIN2 به 1- می توانید

 این پین ها را به خروجی های Servo ( سروو ) تغییر دهید .

فلایت کنترل پیکس هاوک قابلیت تامین برق سروو را ندارد و باید برق مورد نیاز سروو ها را از BEC یا اسپید کنترل ها دریافت کنید .

کنترل servo به عنوان شاتر دوربین

سروو را می توان از سوئیچ auxiliary 7 یا 8 در مولتی روتور شروع کرد .

اگر می خواهید سروو به یک موقعیت حرکت کند و پس از چند لحظه دوباره به موقعیت اصلی خود بازگردد ،

 می توانید از یک دستور در ماموریت استفاده کنید .

موقعیت و ارتفاع مولتی روتور هر بار که سروو بکار گرفته شود در dataflash ثبت می شود .

بدی استفاده از روش شاتر دوربین این است که سروو فقط می تواند به دو حالت از پیش تنظیم شده منتقل شود .

کنترل سروو به عنوان سروو

روش سنتی کنترل یک سروو فقط به عنوان بخشی از یک مأموریت انجام می شود ( یعنی حالت AUTO ).
برای این کار دستور العمل های زیر را پیش بگیرید .

از ایستگاه زمینی خود به اتوپایلوت متصل شوید .

در صفحه Config/Tuning > Full Param eter List اطمینان حاصل کنید که SERVOx_FUNCTION ( یا RCx_FUNCTION )

 برای سروو روی صفر تنظیم شده است 

( یعنی SERVO9_FUNCTION = 0 باشد زمانی که سروو به AUX OUT2 پیکس هاوک متصل باشد ).

دکمه ی Write Params را فشار دهید .

مأموریت مورد نظر خود را برای پرواز ایجاد کنید و یک دستور DO_SET_SERVO اضافه کنید

 و شماره سرووی ( به عنوان مثال 10 ) را در قسمت Ser No و مقدار PW M ( معمولاً بین 1000 تا 2000 ) در قسمت PW  M وارد کنید .

توجه داشته باشید که دستور DO_SET_SERVO یک do command است 

به این معنی که می توان آن را تنها بین ایستگاه های بین راه اجرا کرد .

 بنابراین نباید اولین یا آخرین دستور در ماموریت باشد . این بلافاصله پس از عبور از ایستگاه قبلی اجرا خواهد شد .

تست کردن سروو توسط Mission Planner

صفحه Mission Planner Flight Data شامل یک برگه servo در پایین سمت راست است 

که می تواند برای آزمایش صحیح حرکت سروو های اتصال یافته به فلایت کنترل پیکس هاوک استفاده شود .

کالیبره کردن رادیو کنترل در نرم افزار mission planner

در این مقاله آموزش کالیبره کردن رادیوکنترل در نرم افزار ایستگاه کنترل زمینی Mission Planner را قرار داده ایم .

کالیبره کردن رادیوکنترل در Mission Planner

فرستنده های RC به خلبان اجازه می دهند حالت پرواز را تنظیم کنید ، حرکت و جهت یابی خودرو را کنترل کند

 و همچنین سایر اتصالات به کانال های aux را روشن یا خاموش کند ( مانند باز و بسته کردن لندینگیر ها )

کالیبره ی رادیو کنترل بیشترین ، کمترین و میزان trim هر کانال را دریافت می کند

 تا آردوپایلوت بتواند به درستی از این مقادیر استفاده کند .

بررسی تنظیمات فرستنده ( رادیوکنترل )

• اطمینان حاصل کنید که باتری از پرنده ی شما جدا شده است .
  ممکن است طی فرایند کالیبراسیون رادیو کنترل ، پهپاد شما آرم شود .
• اطمینان حاصل کنید که گیرنده رادیو کنترل به فلایت کنترل دستگاه متصل است .
• فرستنده خود را روشن کنید و تمامی trim ها را در وسط قرار دهید .
• فلایت کنترل خود را استفاده از کابل USB به کامپیوتر متصل کنید .
• بر روی Mission Planner ، دکمه Connect را فشار داده 
• و به صفحه ی IN ITIAL  SETUP > Mandatory Hardware > Radio Calibration بروید .
• در این صفحه باید تعدادی ستون سبز رنگ ظاهر شود . اگر هیچ نوار ظاهر نمی شود ،

LED گیرنده را بررسی کنید :

• • اگر LED گیرنده خاموش بود ، اتصالات بین رسیور و فلایت کنترل را بررسی کنید .
    به دنبال کانکتورهایی باشید که ممکن است وارونه نصب کرده باشید .
  • اگر چراغ قرمز را چه به صورت چشمک زن و چه به صورت مداوم روشن مشاهده کردید ، 
  • به دفترچه راهنمای رادیوکنترل خود مراجعه کنید .

کانال های ورودی

با حرکت دادن استیک ها و سوئیچ ها و مشاهده حرکت سوتون های سبز رنگ ، نقشه ی کانال ها را در فرستنده بررسی کنید 

( یعنی بررسی کنید که کدام کانال های ورودی توسط استیک ها و سوئیچ ها کنترل می شوند )

اگر این اولین باری باشد که فرستنده به فلایت کنترل با فریمور آردوپایلوت متصل می کنید ،

 احتمالاً نیاز به تغییر نقشه کانال های فرستنده باشد 

و به طور معمول این کار روی خود فرستنده با استفاده از منوی پیکربندی داخلی خود رادیو کنترل انجام می شود .

• • تعیین کنید که فرستنده شما Mode1 یا Mode2 است.
  • استیک رول ( Roll ) باید کانال 1 را کنترل کند .
  • استیک پیچ ( Pitch ) باید کانال 2 را کنترل کند .
  • استیک تراتل ( Throttle ) باید کانال 3 را کنترل کند .
  • استیک یاو ( Yaw ) باید کانال 4 را کنترل کند .
  • سوئیچ 3 موقعیت ( برای کنترل مود پرواز ) باید برای کنترل کانال 5 ( در صورت استفاده از مولتی روتور ) 
  • یا کانال 8 ( در صورت استفاده از ماشین کنترلی یا هواپیما ) تنظیم شود .
    با تنظیم پارامتر FLTMODE_CH یا MODE_CH می توانید این کانال را جابجا کنید .
  • در مولتی روتور و ماشین کنترلی ها ، دو یا سه سوئیچ موقعیت باقی مانده را می توان برای کنترل عملکرد های کمکی از آنها در کانال های 7 تا 12 تنظیم کرده و استفاده کنید .
• استیک های رول ، پیچ ، تراتل و یاو را تکان دهید و از حرکت میله های سبز در جهت صحیح اطمینان حاصل کنید :
  • برای کانال های رول ، تراتل و یاو میله های سبز باید به همان جهت که استیک های فرستنده حرکت می کنند ، حرکت کند .
  • برای کانال پیچ میله ی سبز باید در خلاف جهت استیک رادیو کنترل حرکت کند .
  • اگر یکی از میله های سبز در جهت نادرست حرکت کند ، می توانید کانال را در خود فرستنده معکوس کنید

اگر معکوس کردن کانال در فرستنده امکان پذیر نباشد ، 

می توانید کانال را در ArduPilot با انتخاب گزینه ی Reversed در کنار هر کانال ( فقط هواپیما و ماشین کنترلی ) ، کانال را معکوس کنید .

اگر جعبه چک قابل مشاهده نباشد ، می توانید کانال را با تغییر مستقیم پارامتر RCx_REVERSED ) 

به جایی x شماره ی کانال ورودی که از 1 تا 4 است را قرار دهید ) معکوس کنید .

کالیبره رادیوکنترل

• در برنامه ی Mission Planner به صفحه ی INITIAL SETUP > Mandatory Hardware > Radio Calibration بروید .
• بر روی دکمه Calibrate Radio سبز پایین – سمت راست کلیک کنید .
• OK را زمانی که رادیو ی شما روشن ، باتری از دستگاه قطع و ملخ ها را باز کرده اید ، بفشارید .

استیک های کنترل فرستنده و کلیدهای آن را در محدوده ی خود حرکت دهید .
خطوط قرمز در میله های کالیبراسیون ظاهر می شوند تا حداقل و حداکثر مقادیر دیده شده تاکنون نشان داده شود

• سپس گزینه ی Click when Done را فشار دهید .
• یک پنجره باز شده که داده ها را نمایش می دهد .
  اطمینان حاصل کنید که تمام استیک های رادیو شما در مرکز قرار دارد و تراتل پایین است و برای ادامه ، روی OK کلیک کنید .
• Mission Planner خلاصه ای از داده های کالیبراسیون را نشان می دهد . مقادیر عادی در حدود 1100 برای حداقل ها و 1900 برای حداکثر ها است .

پایان کالیبره کردن رادیوکنترل .

برای دریافت اطلاعات بیشتر راجع به رادیو کنترل ها به شما پیشنهاد می شود : رادیو کنترل چیست ؟

دریافت گزارشات پرواز تله متری با Mission Planner

هنگامی که ArduPilot را از طریق تله متری به کامپیوتر متصل می کنید ، 

گزارشات پرواز از تله متری ( Telemetry logs معروف به tlogs ) توسط ایستگاه زمینی دریافت و ضبط می شوند .
در این مقاله نحوه ی تنظیم و دسترسی به گزارشات پرواز دریافت شده توسط Telemetry را توضیح می دهیم .

دریافت گزارشات پرواز از تله متری

چه موقع و کجا این گزارشات ایجاد می شود ؟!

tlogs پیام های ضبط شده ی تله متری MAVLink هستند که بین autopilot و ایستگاه زمین ارسال می شود 

و بطور خودکار لحظه ای که دکمه اتصال را در ایستگاه زمینی فشار می دهید ، ایجاد می شود .

در صورت استفاده از Mission Planner ، پرونده هایی با فرمت YYYY-MM-DD hh-mm-ss.tlog 

در زیر پوشه logs در پوشه نصب Mission Planner یا مکان مورد نظر خود 

را با مراجعه به صفحه ی Config/Tuning و تغییر آدرس Log Patch تغییر دهید .

علاوه بر پرونده های tlog. ، پرونده های rlog. نیز ایجاد می شوند.

 اینها حاوی تمام داده های tlog. به علاوه خروجی اشکال زدایی اضافی از برنامه ریز ماموریت است.

 اما نمی توان آن ها را تجزیه و پخش کرد ، بنابراین باید نادیده گرفته شوند .

تنظیم سرعت تبادل داده

سرعت مطلوب خود برای ارسال داده ها از اتوپایلوت به ایستگاه زمینی را می توان با مراجعه به

  Config/Tuning > Planner ، قسمت Telemetry Rates را تنظیم کنید .

 از آنجا که کلیه داده های ارسال شده از طریق telemetry نیز در tlog ثبت می شود ، 

این امر همچنین میزان داده های ذخیره شده در tlogs را کنترل می کند .

توجه داشته باشید که به دلیل محدودیت های پهنای باند ، 

میزان واقعی داده های ارسال شده و ذخیره شده ممکن است پایین تر از سرعت تنظیم شده باشد .

بازپخش ماموریت

با انجام فرایند زیر ، می توانید ماموریت را بازپخش کنید :

• صفحه Flight Data را در Mission Planner باز کنید .
• بر روی بخش Telemetry Logs کلیک کنید .
• Load Log را انتخاب و فایل tlog پرواز را پیدا کنید .
• Play را فشار دهید .

همچنین شما می توانید به هر قسمت از داده های پرواز که مد نظرتان است بروید ویا سرعت پخش را تغییر دهید .