راز فلایت کنترل روی هواپیما ها و پهپاد ها

در این مقاله راهنمای قرار دادن فلایت کنترلر روی هواپیما های مدل و پهپاد ها و مشخص کردن 

بهترین نقطه برای قرار گیری فلایت کنترل روی پهپاد ها را قرار داده ایم.

قرار دادن فلایت کنترلر در جهت درست روی هواپیما

فلایت کنترلر های Pixhawk و … که در یک جعبه قرار داده شده اند، 

( که شامل فوم بالای فشارسنج می باشند ) باید به گونه ای روی هواپیما قرار بگیرند 

که ، فلش سفید روی فلایت کنترل جلوی پرنده را نشان دهد.

محل قرار گیری فلایت کنترل روی پهپاد ها به این صورت است 

که در مرکز ثقل پرنده و همتراز با موتور ها و در یک صفحه قرار گیرد 

( اگر دارای اختلاف کمی در حد 2 یا3 سانتی متر باشد مشکلی ندارد ).

 اگر در این نقطه قرار نگیرد به هنگام تنظیم کردن و پرواز دچار مشکل می شوید.

برد باید روی 4 قطعه ی مربع شکل با اندازه ای بین 3 تا 4 اینچ فومی ( لرزشگیر فومی ) قرار گیرد تا لرزش های اضافی را کم کند.

نکته

لرزشگیر فومی یک مکانیزم ساده و موثر برای کنترل لرزش دارد .

 اگر اندازه گیری لرزش نشان دهد لرزش دستگاه زیاد است ، مکانیزم جایگزین در لرزشگیری مورد بحث قرار می گیرد 

( که درآینده بیشتر توضیح می دهیم ).

جهت گیری های جایگزین

اگر در قرار دادن فلایت کنترلر در جهت درست روی هواپیما مشکل دارید، 

می توانید آن را در بیش از 30 جهت دیگر ممکن نصب کنید. 

فهرست کامل جهت های احتمالی را می توان از طریق صفحه ی تنظیمات Mission Planner پارامتر ( AHRS_ORIENTATION ) را تنظیم کنید

 و فلایت کنترل را در جهات دیگر قرار دهید.

برای تنظیم دوران فلایت کنترل در محور رول، مقادیر مثبت به معنی رول راست 

( یعنی Roll90 به این معنی که برد فلایت کنترل 90 درجه به سمت راست حول محور رول چرخیده است، 

بنابراین فلش سفید هنوز به جلو اشاره می کند اما برد فلایت کنترلر روی لبه سمت راست ایستاده است ).

برای مقادیر پیچ، عدد مثبت نشان می دهد که جهت فلش رو به بالا است 

( یعنی Pitch90 بدان معنی است که جهت فلش روی برد تا 90 درجه می چرخد، به طوری که پیکان به طور مستقیم آسمان را نشان می دهد )

برای مقادیر یاو، عدد مثبت نشان می دهد که جهت فلش سفید به سمت راست چرخیده است

 ( یعنی Yaw90 به این معناست که برد چرخانده می شود تا فلش سفید به سمت راست پهپاد شما قرار گیرد )

آموزش ساخت هواپیمای مدل به وسیله چوب بالسا

آموزش ساخت هواپیمای مدل به وسیله چوب بالسا

ساخت هواپیمای مدل یکی از جذاب ترین تفریحاتی است که دوست داران مدل می توانند در زمان فراغت خود به آن بپردازند.

در صورتی که این مدل ها بر اساس نقشه های استاندارد ساخته شده  و طراحی دقیقی داشته باشند میتوان از پرواز زیبای آنها لذت برد.

در ادامه با نحوه ساخت ماکت هواپیمای مدل به وسیله متریال چوب بالسا آشنا خواهید شد

چوب بالسا یکی از سبک ترین چوب های جهان و دارای خواص خوبی همچون قابلیت پرداخت و سمباته کاری بالا،

نرمی جهت کار با دست و برش با کاتر و قیمت مناسب است که باعث شده است 

به صورت جهانی و در حجم بالا در صنعت مدل سازی به خصوص هواپیمای مدل که وزن پایین در آن بسیار اهمیت دارد استفاده شود.

روش 1

برای ساخت هواپیمای مدل انتخاب های فراوانی وجود دارد.میتوانید کیت های آماده برش خورده 

که معمولا به وسیله چوب بالسا تهیه می شوند را تهیه نموده و اقدام به مونتاژ قطعات آن نمایید.

این کیت ها دارای سطح های سختی مختلف بوده و برای تمامی سنین قابل استفاده است.

معمولا در این کیت های تمامی قطعات شامل بدنه،چرخ ها،باک، کابین خلبان و سایر قطعات مرتبط گنجانده شده است

 و به دلیل ساخت کارخانه ای دارای کیفیت بالایی هستند.

این کیت ها زمان کمتری جهت ساخت نیاز دارند و تمامی قطعات بدنه از چوب بالسا به صورت برش لیزر شده و آماده هستند

 و تنها نیاز به استفاده از چسب و مونتاژ آنها می باشد.

در ادامه تصویر چند کیت حرفه ای مونتاژ شده را ملاحضه می فرمایید.شایان توجه است

 که در کیت های حرفه ای قابل پرواز به دلیل وجود فشار های مختلف بر روی قسمت های حساس همچون محل اتصال چرخ ها

 و موتور به بدنه از چوب های قوی تر همچون چوب راش،گردو و کاج استفاده می شود.

برخی از سایر کیت ها به صورت تقریبا آماده پرواز ارائه شده که به دلیل هدف آموزشی این مقاله به آنها چندان پرداخته نخواهد شد .

 این کیت ها جهت پرواز تنها نیاز به نصب سروو ها ، موتور و سیستم سوخت یا باتری خواهند داشت.

روش 2

روش دیگری که بسیار پرطرفدار نیز است ساخت هواپیمای مدل به صورت دستی و برش قطعات به وسیله کاتر می باشد.

جهت شروع ابتدا می بایست ابزار زیر را تهیه نمایید.کاتر تیز جهت برش قطعات چوب بالسا.

چوب بالسا در انواع نرم،متوسط و سخت قابل تهیه است و برای ساخت اولین نمونه بهتر است

 از نمونه چوب نرم جهت ساخت استفاده شود تا نتیجه کار تمیزتر باشد.

از دیگر موارد مورد نیاز جهت پروسه ساخت کاغذ سمباته است که جهت گرد کردن لبه ها

 و صاف کردن نقاطی که برش خورده اند استفاده می شود.

همچنین جهت چسباندن قطعات چوب بالسا نیاز به چسب قطره ای یا یک دو سه وجود دارد.

از چسب های دیگری همچون چسب چوب نیز می توان استفاده نمود

 ولی به دلیل سرعت خشک شدن پایین و امکان تاب برداشتن چوب بالسا بهتر است از چسب قطره ای یا یک دو سه استفاده شود.

همچنین در این پروسه نیاز به نقشه دقیق از هواپیمای مدل ساده ، مقداری پونز و یک سطح صاف نرم همچون تخته چوب پنبه ای ، 

صفحه چوبی ام دی اف یا نئوپان خواهید داشت تا بتوانید پونز ها را در آن فرو کنید.

برای شروع ابتدا نقشه مدل خود را بر روی چوب بالسا قرار داده و به وسیله پونز ها یا چسب کاغذی آنرا بر روی چوب بالسا ثابت کنید

 و سپس به وسیله ایجاد سوراخ های ریز و منقطع با فاصله کم بر روی چوب و مطابق با نقشه ، 

خطوط بدنه و سایر قطعات را بر روی چوب منتقل کنید.

این کار را به وسیله کاتر انجام دهید.در این قسمت نقشه کمی سوراخ شده و آسیب می بیند.

در صورتی که نقشه با ارزشی دارید که دلتان نمیخواهد آنرا از بین ببرید بهتر است 

ابتدا نقشه را به وسیله کاغذ پوستی یا کالک کپی کنید و بعد به وسیله کاغذ کالک و سوراخ های کاتر خطوط را روی چوب منتقل کنید.

پس از رسم خطوط روی چوب اقدام به برش قطعات نموده و مطابق نقشه بدنه و بالها را به هم بچسبانید.

دقت نمایید تا حد امکان به وسیله برگه سمباته قطعات چوب بالسا را تمیز و خطوط ناصاف را از بین ببرید.

لبه جلویی و عقبی بالاها را به وسیله سمباته گرد کرده تا بهترین رفتار ایرودینامیکی را در برابر جریان هوا داشته باشد.

برای پرواز صحیح هواپیمای مدل باید وزنه ای کوچک به دماغه بدنه هواپیما اضافه نمایید.

روش صحیح بالانس نمودن هواپیما به این شکل است که باید پونزی را در قسمت یک سوم جلویی بال فرو کرده 

و آنرا از سقف آویزان کنید و با اضافه نمودن مقداری واشر فلزی،گیره کاغذ

 و موارد مشابه به صورت سعی و خطا اقدام به بالانس نمودن بدنه نمایید تا بهترین پرواز را داشته باشد.

در تصاویر زیر محل دقیق بالانس بدنه را ملاحضه می نمایید

پس از بالانس نمودن بدنه می توانید مدل خود را به وسیله روکش های مخصوص مدل سازی که در کشور ایران نیز قابل تهیه است روکش نمایید.

در تصویر زیر یک مدل بسیار تمیز دست ساز را که به وسیله پوشش های ضد آب هواپیمای مدل کاور شده است ملاحضه می نمایید

خوشبختانه تمامی موارد اشاره شده در این مقاله همچون کیت های هواپیمای آماده و انواع چوب بالسا،نقشه های ساخت،قطعات هواپیما

 همچون چرخ ها،موتور،رادیو کنترل و…در حال حاضر در کشورمان به وفور یافت می شود 

و می توانید با کمی جستجو اقدام به خریداری مواد و متریال مورد نظر جهت ساخت و تکمیل پروژه های خود نمایید و از پرواز مدل خود لذت ببرید.

همچنین در صورت نیاز می توانید هواپیمای خود را به وسیله مقوا، بلو فوم یا فوم فشره ماکت سازی، 

ورق های فوم یونولیت و سایر مواد سبک مشابه ساخته و اقدام به تست پرواز آنها نمایید.

پیدا کردن راحت کوادکوپتر گمشده خود بعد از کرش-2020

مقدمه

خیلی وقت ها پیش آمده که بعد از کرش کردن کواد کوپتر ما گمشده و نمی توانیم آن را پیدا کنیم 

در این مقاله قصد داریم تا روش هایی را برای پیدا کردن کواد کوپتر های سایز کوچک بعد از کرش کردن به شما معرفی کنیم.

در صورتی که سیستم برق رسانی کوادکوپتر شما بعد از کرش هنوز درست کار می کند 

و کواد کوپتر شما فعال است بهتر است تا از روش های زیر برای پیدا کردن آن استفاده کنید:

• فعال کردن مود Beeper
• چک کردن DVR
• استفاده از RSSI عینک FPV یا به اصطلاح GOGGLES
• استفاده از RSSI رادیو کنترل

و در صورتی که سیستم برق رسانی کواد کوپتر بعد از کرش از کار افتاد و کوادکوپتر شما غیر فعال شد 

نیز می توانید از روش های زیر برای پیدا کردن آن استفاده کنید:

• استفاده از Buzzer همراه با سیستم برق رسانی جداگانه
• استفاده از آخرین مختصات GPS ثبت شده

فعال کردن مود Beeper

برای فعال کردن مود Beeper ابتدا باید Buzzer مناسب خود را انتخاب کرده و آن را بر روی کواد کوپتر خود نصب کنید.

بعد از نصب Buzzer بر روی کواد کوپتر می بایست مود Beeper را در تب MODES نرم افزار بتافلایت فعال کنید.

مهم ترین عیب استفاده از این روش این است که ما برای شنیدن صدای Buzzer می بایست به کواد کوپتر نزدیک باشیم 

و در صورتی که هنوز سیگنال رادیوی قویی دارید اما صدای Buzzer را نمی توانیم بنشویم

 به این معنی است که فاصله ما با کواد کوپتر گمشده خود هنوز خیلی زیاد است 

و باید از روش های دیگری برای پیدا کردن  کوادکوپتر خود بعد از کرش استفاده کنیم.

چک کردن ویدئو های ضبط شده

یکی دیگر از روش ها برای پیدا کردن کوادکوپتر بعد از کرش بازنگری ویدئو های ضبط شده توسط عینک اف پی وی ( GOGGLES ) یا DVR می باشد.

 با بازنگری ویدئو های ضبط شده می توانید حدود محل کرش کواد کوپتر خود را تخمین بزنید.

برای این کار قبل از هر پرواز ضبط اتوماتیک ویدئو ها در منوی DVR را در عینک FPV خود فعال کنید 

تا در صورت بروز حادثه بتوانید از آن استفاده کنید.

استفاده از عینک FPV برای پیدا کردن کواد کوپتر

استفاده از گیرنده ویدئو عینک FPV یا همان GOGGLES هم روش دیگری برای پیدا کردن محل سقوط و کرش کواد کوپتر می باشد.

اما این روش فقط در صورتی قابل انجام است که کواد کوپتر شما بعد از کرش هنوز روشن باشد 

و بتوانید سیگنال های RSSI را با قدرت کافی دریافت کنید.

برای این کار ابتدا آنتن های همه جهته ( Onmi-Directional ) را از روی عینک FPV خود باز کنید

 و آن را با آنتن های تک جهته ( Directional Antenna ) نظیر آنتن های تخت و مارپیچ تعویض کنید

 چرا که آنتن های تک جهته سیگنال را با قدرت بیشتر اما زاویه کمتری نسبت به آنتن های همه جهته ارسال می کنند.

شما می توانید با تغییر زاویه دید خود و مقایسه قدرت سیگنال RSSI دریافتی جهتی که کوادکوپتر شما در آن کرش کرده است را پیدا کنید

 به این صورت که با نزدیک شدن زاویه ارسال سیگنال به کوادکوپتر قدرت آن زیاد شده

 و اگر از کواد کوپتر دور شوید قدرت سیگنال کاهش می یابد.

استفاده از رادیو کنترل برای پیدا کردن کواد کوپتر گم شده

شما می توانید برای پیدا کردن کوادکوپتر گمشده خود بعد از کرش مانند قسمت قبل از رادیو کنترل خود نیز استفاده کنید.

 با این تفاوت که وقتی آنتن رادیو کنترل دقیقا مقابل مسیر کوادکوپتر قرار میگیرد 

سیگنال RSSI در ضعیف ترین حالت خود قرار می گیرد 

و شما می بایست با چرخش در زاویه های مختلف ضعیف ترین سیگنال را پیدا کرده

 و برای پیدا کردن کواد کوپتر خود در آن مسیر حرکت کنید.

در صورتی که رادیو کنترل شما قدرت سیگنال RSSI را به صورت عددی نمایش نمی دهد 

می توانید نمودار سیگنال را در بالای صفحه نمایش رادیو کنترل خود مشاهده کنید.

استفاده از Buzzer همراه با منبع تغذیه جداگانه

در صورتی که باتری اصلی کوادکوپتر و یا پهپاد شما بعد از کرش قطع شود و کواد کوپتر شما غیر فعال شود 

برای پیدا کردن آن می توانید از یک Buzzer با منبع تغذیه جداگانه استفاده کنید 

که حتی با خاموش شدن کواد کوپتر نیز بتوان از آن برای مدتی استفاده کرد.

استفاده از آخرین مختصات GPS ثبت شده

در صورتی که کوادکوپتر و یا پهپاد شما دارای GPS می باشد

 می توانید مختصات آن را در OSD نمایش دهید و آن را به عنوان بخشی از اطلاعت تله متری بر روی رادیو کنترل خود ذخیره کنید 

و بعد از کرش آخرین مختصات ثبت شده را بر روی گوگل مپ کپی کنید تا لوکیشن آن را به شما نمایش دهد.

معرفی جذاب انواع فریم های کواد کوپتر( قسمت دوم)

ساختار کلی فریم کواد کوپتر های سایز کوچک

بدنه و فریم کواد کوپتر به طور کلی به دو قسمت بدنه اصلی و بازو ها تقسیم بندی می شود.

بدنه اصلی به منظور نصب قطعات الکترونیکی نظیر فلایت کنترلر ، باتری ، فرستنده و گیرنده ، دوربین و … ساخته می شود

 که خود نیز گاها از دویا چند  بخش جداگانه  مانند صفحه بالایی و صفحه پایینی تشکیل میشود.

 این قسمت نقش پایه و قسمت اصلی کواد کوپتر را تشکیل می دهد که تمام اجزای سازنده کواد کوپتر را به یکدیگر متصل می کند.

بازو ها در کواد کوپتر برای نصب موتور ها می باشند که از یک قسمت به بدنه اصلی متصل بوده 

و از سمت دیگر آن برای نصب آن استفاده می کنند و معمولا در وسط آن اسپید کنترل های هر موتور متصل می شود.

 اندازه شکل اتصال بازو ها به بدنه و طول آن ها به نوع طراحی کواد کوپتر و ملخ ها و موتورهای مورد استفاده  بستگی دارد.

نحوه محاسبه اندازه و ابعاد فریم

ابعاد کلی هر مولتی روتور را بر اساس اندازه فریم آن می شناسند.

 عموما برای اندازه گذاری فریم ها نیز از فاصله مرکز دو موتور مقابل هم استفاده می کنیم.

 که در فریم های مولتی روتور های دایره ای و کواد کوپتر های سایز کوچک به عنوان قطر فریم در نظر گرفته می شود.

اندازه فریم رابطه مستقیمی با نوع و سایز ملخ قابل استفاده در کواد کوپتر دارد. 

به این صورت که هرچه قطر یک فریم و طول بازو های آن بیشتر باشد ملخ قابل استفاده می تواند سایز بزرگ تری را داشته باشد

 و به همین نسبت موتور با سایز بزرگتری را می توان بر روی مولتی روتور و کواد کوپتر نصب کرد که این به معنی قدرت بیشتر می باشد .

ممکن است کواد کوپتری برای استفاده اسایز و یا نوع خاصی از ملخ ساخته شده باشد

 که باید در هنگام انتخاب فریم به این نکته نیز دقت کنیم .

ممکن است شنیده باشید که گاهی فریم ها را با اندازه های اینچ اندازه گذاری می کنند. 

که این به معنای نوع ملخ قابل استفاده در این فریم است.

 برای مثال یک فریم 5 اینچی می تواند از یک ملخ با حداکثر سایز 5 اینچ را پشتیبانی کند.

جدول زیر بیانگر سایز فریم ها و سایز ملخ مورد استفاده در آن را نشان می دهد.

اشکال مختلف فریم ها و محل قرار گیری بازو ها

نوع طراحی و نحوه قرار گیری بازوها در نوع طراحی و شکل کلی و عملکرد بازو ها موثر اند. 

محبوب ترین شکل فریم ها به صورت زیر هستند:

• فریم H
• فریم X
• فریم Hybrid X (تلفیق دو فریم H وX )
• فریم STRECH X (همان فریم X البته کمی کشیده تر )
• فریم Square  (جعبه ای )
• فریم Plus

فریم های یکپارچه و یا قطعات جداگانه

طراحی فریم کواد کوپتر ها و کواد کوپتر های سایز کوچک به دو صورت طراحی یکپارچه و یا طراحی جداگانه قطعات انجام می گیرد.

 هرکدام از روش های بالا دارای معایب و مزایای خاص خود هستند.

با طراحی هرچه یکپارچه تر بدنه می توانید وزن کواد را تا حد امکان پایین بیاورید. 

اما از طرف دیگر با شکستن یا خراب شدن قسمت کوچکی از بدنه مجبور به تعویض کل یا بخش بزرگی از آن خواهید بود.

برای این کار نیاز دارید تا تمام قطعات نصب شده بر روی کواد را از روی آن باز کرده و روی فریم جدید نصب کنید

 که کاری بس دشوار و وقت گیر خواهد بود و همچنین تعویض کلی بدنه نیز هزینه های به مراتب بیشتری را نسبت 

به تعویض جداگانه یک قطعه خاص به همراه خواهد داشت.

هدف از ساخت بدنه به صورت قطعات جداگانه و اتصال آن ها با پیچ و مهره به یکدیگر ساخت فریمی 

با قابلیت تعویض قطعات با کمترین هزینه و دردسر است.

چرا که تنها با باز کردن اتصالات قطعه معیوب بدون دست کاری سایر قطعات می توانید

 مشکل کواد کوپتر خود را در کمترین زمان و با کمترین هزینه حل کنید.

اما طراحی این گونه فریم ها نیز دارای مشکلاتی است.

 یکی از این مشکلات اضافه شدن وزن فریم به دلیل استفاده زیاد از پیچ و مهره است 

که در نوع پرواز و عملکرد کواد کوپتر تاثیر مخربی خواهد گذاشت.

پس اگر در فکر یک پرنده پر سرعت و سبک هستید بهتر است از یک بدنه یکپارچه اما مقاوم استفاده کنید 

اما در صورتی که می دانید سقوط های متوالی در پیش خواهید داشت 

بهتر است فریم خود را به صورت قطعات جداگانه تهیه کرده و آن ها را به یکدیگر متصل کنید

 تا در صورتی خرابی و شکستگی هزینه و وقت کمتری را برای تعمیر کواد کوپتر خود صرف کنید.

 ضخامت صفحه کربن مورد استفاده در ساخت فریم و بدنه کواد کوپتر

ضخامت فیبر کربن مورد استفاده نیز پارامتر مهمی در طراحی و ساخت

 و انتخاب بدنه و فریم کواد کوپترها و کواد کوپتر های سایز کوچک به شمار می رود.

 با بیشتر شدن ضخامت مقاومت بدنه در برابر ضربات و کرش ها بالاتر رفته و به همان نسبت نیز وزن بدنه بیشتر میشود.

معمولا به دلیل اینکه اولین و بیشترین ضربات در سقوط ها و برخورد ها به موتور ها و بازو ها وارد می شود

 برای صرفه جویی در وزن و بالا بردن مقاومت صرفا بازو ها را با صفحات ضخیم تر مثلا 5 میلیمتری ساخته

 و سایر قسمت ها مانند بدنه اصلی و صفحات بالایی و پایینی را با صفحات نازک تر 3 میلی متریل و یا 2 میلی متری می سازند.

برخی مسابقه دهندگان در لیگ سرعت برای کمتر کردن وزن کواد کوپتر خود ترجیح میدهند 

تا تمام قطعات کواد کوپتر خود را با صفحات نازک بسازند تا سرعت و عکس العمل بیشتری را در پرواز خود داشته باشند.

با این کار آن ها ریسک شکستن و خورد شدن فریم خود بعد از برخورد ها 

و سقوط ها را به جان خریده و ایمنی کوادکوپتر خود را فدای سرعت بالا می کنند.

اگر یک پایلوت تازه کار هستید بهتر است برای شروع قطعات خود را با صفحه های حد اقل 3 یا 4 میلی متری بسازید

 تا  چرا که نیازی به سرعت و عکس العمل در پرواز های خود ندارید و ایمنی برای شما و کواد شما حرف اول را می زند.

سمباده زدن و پرداخت لبه فریم های نو

 هر بار که شما فریم جدید را می سازید و یا می خرید ممکن است لبه های فریم شما دچار نا همواریی بوده 

و یا قطعات فریم لبه های تیزی داشته باشند.

 پس بهتر است قبل از سر هم کردن و اسمبل کردن قطعات فریم ابتدا با یک تکه پارچه ناهمواری ها

 و اضافات باقی مانده را از روی فریم پاک کنید.

سپس بهتر است با یک تکه سمباده نرم  شروع به پرداخت 

و سمباده زدن لبه های فریم کنید تا تیزی و برندگی لبه های آن گرفته شود.

این کار نه تنها به دلیل زیبایی و آراستگی فریم و کواد کوپتر انجام می شود 

بلکه پرداخت لبه های تیز فریم از بریدن و خراب کردن سیم ها جلوگیری می کند.

سایر پارامتر های مهم در انتخاب فریم و بدنه کواد کوپتر

علاوه بر موارد بالا ، پارامتر های دیگری نیز برای انتخاب مناسبت ترین فریم وجود دارد که به بررسی آن ها می پردازیم.

جای کافی برای نصب فلایت کنترلر

همیشه در طراحی ها و یا انتخاب فریم خود دقت داشته باشید

 که فریم انتخابی جای کافی برای نصب فلایت کنترلر و سایر برد های شما داشته باشد

 و  شما مجبور به جایگزینی و یا حذف امکانات فریم خود نشوید.

پایه دوربین FPV

یکی دیگر از موارد مهم در انتخاب فریم در نظر گرفتن پایه دوربین مناسب برای پرواز FPV 

و مخصوصا مسابقات سرعت کواد کوپتر های سایز کوچک است .

قبل از تهیه فریم از نوع و مدل دوربینی که قصد استفاده از آن را دارید اطمینان حاصل کنید 

تا پایه دوربین مناسب آن را بر روی فریم خود نصب کنید.

 همواره در انتخاب زاویه مناسب برای نصب دوربین دقت کنید

 چرا که با نصب اشتباه باعث خراب شدن زاویه دید در هنگام پرواز FPV خواهید شد.

پایه دوربین ها هم معمولا از جنس فیبر کربن می باشند و یا ممکن است پلاستیکی و یا پرینت 3 بعدی نیز باشند.

پایه دوربین HD

گاها ممکن است بخواهید از دوربین های HD مانند GOPRO  برای ذخیره تصاویر با کیفیت استفاده کنید

 که این امر شما را مجبور به در نظر گرفتن پایه دوربین مخصوص برای آنها می کند.

محافظ موتور ها

برخی برای محافظت از موتور های خود از قطعات جانبی استفاده می کنند 

که در کرش ها و یا برخورد ها از آسیب رسیدن به موتور جلوگیری کند.

اما توجه داشته باشید که استفاده از این نوع محافظ ها باعث بیشتر شدن وزن کواد کوپتر شما خواهد شد.

محل نصب باتری ها

 محل درست نصب باتری ها در کواد کوپتر های سایز کوچک همیشه جزو مشکلات و بحث های داغ بین پایولت ها و طرفداران پرواز FPV بوده است.

نصب باتری در قسمت بالایی کواد کوپتر و بر روی صفحه بالایی فریم به دو دلیل بهتر از نصب آن در زیر کواد کوپتر است:

• اولا اینکه با نصب باتری در زیر پرنده شما در هر دفعه فرود مجبور به فرود آمدن

         برروی باتری خود هستید که این کار به مرور زمان باعث آسیب رسیدن به باتری می شود.

• دوما نصب باتری بر روی صفحه فیبر کربن بالایی فریم باعث می شود

       که وزن باتری به مرکز جرم کواد و هم سطح با ملخ ها به جایی که نیروی بالا برنده تولید می شود نزدیک تر باشد. 

      این امر باعث کمتر شدن لختی ( اینرسی ) کواد کوپتر در حرکت شده 

     و در واقع کواد کوپتر عکس العمل سریع تر و عملکرد بهتر و فرز تری را خواهد داشت.

اما با نصب باتری در زیر بدنه شما جای بیشتری را برای نصب سایر قطعات و امکانات اضافه خواهید داشت 

و گاهی به دلیل کمبود جا مجبور به نصب باتری در صفحه فیبر کربن زیر فریم می شوید.

راهنمای حرفه ای خرید پهپاد های عمود پرواز

خب امروز با ادامه ی مطلب نحوه ی انتخاب کواد کوپتر و راهنمایی در خرید پهپاد های عمود پرواز در خدمت شما هستیم .

خب هنوز هم از سوالاتی که برای خرید یک پهپاد باید از خود بپرسید باقی مانده است پس با ادامه ی سوالات شروع می کنیم :

نحوه ی انتخاب کواد کوپتر و راهنمایی در خرید پهپاد های عمود پرواز

هزینه ی اضافه کردن لوازم جانبی دارید ؟

وقتی به جزئیات برخی از کواد کوپتر ها نگاه می کنیم ، به عبارات RTF ، BNF و ARF برخورد می کنیم.

شاید از خودتون می پرسید که این عبارت ها چی هست اصلا !؟

RTF مخفف Ready To Fly (آماده ی پرواز ) است . معمولاً کواد کوپتر RTF نیازی به مونتاژ یا راه اندازی ندارد.

 (نا گفته نماند که این دستگاه به یک سری کار های جزئی مصل شارژ کردن باتری های پرنده و رادیو و نصب ملخ ها 

که شما باید انجام بدید نیاز داره تا بتونید با کواد کوپترتون پرواز کنید .)

BNF

BNF مخفف Bind And Fly (نیازمند رادیوکنترل )است .

 کواد کوپتر های BNF معمولاً کامل مونتاژ میشن فقط رادیو ندارن و الا با کوادکوپتر های RTF هیچ فرقی ندارند . 

برای راه اندازی این دستگاه شما باید یک رادیو کنترل ( باید رادیو و رسیور تولید یک شرکت باشن ) پیدا کنید

 و رادیو و رسیور رو با هم جفت کنید

ARF

ARF مخفف Almost Ready To Fly (تقریباً آماده پرواز ) است .

 این دسته از کواد کوپتر ها و پهپاد ها ممکنه که فقط یک بدنه ی خالی باشند

 و تقریبا که چه عرض کنم ، بعضی وقت ها کلا آماده ی پرواز نیستند.
اما ممکنه که از کیت های آماده ی پرواز تنها یک قطعه مثل فلایت کنترل کم داشته باشند 

برای پرواز که میتواند برای دوستانی که فول منوال پرواز میکنن مناسب باشند.

قوانین مربوط به پهپاد ها را میدانید ؟

اگر نمی دانید پس با دقت بیشتری به ادامه ی مطلب توجه کنید تا در استفاده از پهپاد ها به مشکل نخورید .

در سال 1397 مدیرکل دفتر نظارت بر عملیات هوانوردی سازمان هواپیمایی در صحبت های خود چگونگی ساماندهی 

و به کار گیری پهپاد های غیر نظامی را بیان کرد ، به عنوان نمونه در این دستور العمل بیان شده

 که مصرف کنندگان و فروشندگان پهپاد ها باید مجوز داشته باشند ،

 یا پهپاد های غیر نظامی باید فاصله 7 کیلومتری از فرودگاه ها را رعایت کنند

 یا اینکه حداکثر ارتفاع مجاز پرواز این پهپاد ها 100 پا ( 30 متر ) از سطح زمین است و . . .

علاوه بر موارد بالا ، داشتن گواهینامه ی پرواز و داشتن مجوز های لازمه برای پرواز دادن دستگاه در معابر شهری ، 

از مهم ترین قوانینی است که باید قبل از خرید یک پهپاد بدانید .

مهارت پروازی دارید ؟

خب باید بگم که اگه قصد استفاده از دستگاه های سری سرگرمی یا Trick رو دارید ، 

میشه گفت تقریبا به هیچ مهارتی نیاز ندارید فقط پراپ گارد ها (محافظ ملخ ) رو ببندید 

تا اگه کواد کوپتر تون به در و دیوار هم خورد خراب نشه و بتونید باز هم ازش استفاده کنید .

اگر قصد استفاده از کواد کوپتر های دوربین دار ( هلیشات ها ) رو دارید ،

 در ابتدا باید یکم محطات باشید و به هیچ وجه در فضای بسته پرواز نکنید

در صورت امکان چند پرواز اول رو با یکی از باتجربه ها برید توی یک فضای باز تمرین کنید

 تا بتونه شما رو راهنمایی کنه و مراقب باشه تا زمانی که شما حواستان به تصویر دوربین هست ،

 دستگاه به درخت یا سایر اشیاء دور و بر برخورد نکند.

برخی از پهپاد ها در ابتدای راه اندازی اولیه روی مود beginner است .

 این مود از GPS و کلیه سیستم های دیداری و مادون قرمز برای ایمن نگه داشتن پهپاد شما استفاده می کند .

 پرواز شما نیز تا حداکثر 30 متر از خانه مشخص شده شما محدود می شود .

اگر می خواهید وارد حوزه ی ریس بشیوید، یکم کارتان سخت است

 تا بتوانید یه پایلوت حرفه ای شوید ؛ ولی اگه راه بردن این دستگاه ها رو به صورت دید مستقیم یاد بگیرید 

که دستگاهی که به شما میدهند چه چیزی باشد. اما زمان میبرد تا به این مهارت برسید .

شما برای شروع هم می تونید از سیمولاتور های پرواز مثل freerider ، liftoff و drl simulator استفاده کنید

 تا دستتون اومده باشه نحوه ی پرواز .

هر زمان که خواستید یک کواد کوپتر یا پهپاد بخرید اول باید این سوالات رو جواب بدید تا بتونید بهترین انتخاب رو داشته باشید .

در ضمن اگر نیاز به راهنمایی های بیشتر در مورد خرید پهپاد ها داشتید ما در خدمت شما هستیم 

فقط کافیه در خانواده فونیکس ما ثبت نام کنید و با بیان سوالات خود و ثبت اطلاعات خود منتظر تماس ما باشید . 

همکاران ما با شما تماس می گیرند و شما رو در این زمینه راهنمایی میکنند.